Stereophile wrzesień 2016 r.

By Michael Fremer

"...Do dziś wkładki Ortofon SPU cieszą się kultem w Japonii i nie tylko. ...Istnieje wiele wariantów podstawowej, ikonicznej konstrukcji SPU, ale większość z nich to wysokomasowe, nisko wyjściowe, ciężkie wkładki znane z oldschoolowego ciepła i muzykalności...

...kiedy zagrałem moją pierwszą płytę z SPU #1... Od razu, i ku mojemu zaskoczeniu, dotarło do mnie, o co chodzi w kulcie SPU. Brakowało przede wszystkim artefaktów z odtwarzania, które towarzyszą detalom, a także elementów "wizualnych", które pomagają w tworzeniu kontekstu przestrzennego, w tym ścieżek pogłosowych, początkowych transjentów, elementów rozpadu itp. Pozostały żywe, obficie nasycone, bogato rysowane obrazy słuchowe, pełne faktur i witalności harmonicznej. To, czy usłyszymy to jako gęste i powolne, czy jako bogate i pełne, to kwestia perspektywy sonicznej...

...Mam mnóstwo monofonicznych i zabytkowych stereofonicznych płyt LP. Spędziłem kilka dni grając je przez te SPU (SPU #1 S lub SPU #1 E - czerwone) i wszystkie brzmiały tak jak trzeba i "w czasie"...

...Jeśli rozważacie zakup któregoś z nich (SPU #1 S lub SPU #1 E - czerwony) - i zakładając, że macie kompatybilny ramię gramofonowe, zarówno pod względem tulei SME, jak i średniej lub wysokiej masy efektywnej - sugeruję użycie lampowego przedwzmacniacza gramofonowego i obciążenie poniżej 100 omów. Bez obciążenia, nowe Ortofony SPU potrafiły zabrzmieć jasno na górze; to, w połączeniu z ich bogatym, pełnym dołem, powodowało nieprzyjemną nieciągłość dźwięku.

Nadal nie jestem zachwycony śledzeniem stereofonicznych płyt LP przy 4 g - ale dźwięk był tak bogaty, ciepły, płynny i relaksujący, obrazy tak okrągłe i tak duże, że pokonałem swoje obawy przed zużytymi rowkami płyt i spędziłem wiele przyjemnych wieczorów pijąc wino i zwiedzając lata 50. i 60. Gdybym tylko wiedział wtedy to, co wiem teraz!".